Tegen 9.00 staat een enthousiaste groep roeiers en helpers bij Arcade. Er hangt nog mist boven de rivier, hoe lang nog? Gaat het dan toch nier door? De sloepen gaan op de trailers, zoeken naar de juiste lichtbalk, een goed slot om de trailer in Wamel op slot te zetten , het juiste verloopstuk voor de verlichting, de indeling van het vervoer, jassen, tassen, zonnebrand, telefoons, de reddingsvesten en dan on tour. O bijna de QR-code vergeten.
Na drie kwartier rijden komt de volledige bezetting aan bij het voetveer van Wamel – Tiel . Met vereende krachten worden de sloepen naar de rivier gedragen, er is daar geen helling maar rond 11.00 ligt alles aan de waterkant.
Raquel spreekt de laatste bemoedigende woorden en we kunnen weg. We moeten zo dicht mogelijk bij elkaar blijven het is geen wedstrijd, dus als je uitloopt even wachten. Als eerste duwen we onze sloep te water, oppassen met het roer. Pas als de boot drijft je roer eraan hangen anders raakt het de grond.
37,9 km naar Woudrichem volgens de waterkaarten.app een aanrader voor wie hem nog niet heeft.
We drijven met de stroom mee en wachten op de anderen. En zoals zo vaak wachten duurt lang. Zolang dat we de sloep tegen de wal leggen om te wachten. Na 20 minuten nog steeds maar 4 van de vijf te water. Dan wordt er vol ongeduld gezocht naar wie er nog niet zijn en dan maar bellen.
Averij, de laatste sloep ligt met een kapot roer nog bij de start. Er wordt druk gewerkt aan een oplossing die met een halfuur vertraging succes oplevert. Met kunst, vliegwerk en ijzerdraad als ik juist ben geïnformeerd is de klus geklaard. En dan gaan we echt op pad.
Het is ongelooflijk mooi weer, al snel kunnen de jassen uit en de zonnebrillen op.
Na twee ruim twee uur roeien komen we aan in de haven van Zaltbommel. Bij de Foodcase , ietwat rommelig, een koffietje en een lichte versnapering en even plassen. Rond half drie weer verder. De omstandigheden blijven ongemeen goed evenals de sfeer en net voor vijf uur komen we gezamenlijk aan in Woudrichem.
Als de trailers zijn opgehaald, de pizza’s zijn opgegeten en de sloepen weer op de wal staan mogen we naar huis. Een prachtige tocht.
